Bez egzistencijalnog nemira nema reči. Osnovno je u nemiru stvaralačkog čina udisati zrak, osetiti otvorenost prirode, i čitati dobru literaturu kako bi život izašao na videlo.
U eseju Kritika i istina teoretičar Rolan Bart tezu o prekoračenju granice dovodi u vezu sa upotrebom jezika u smislu ,,rascvetavanja simbola’’. Bart graničnost pisanja povezuje sa problemom opšteg intelektualnog govora pokazujući da se savremena umetnost razvija u okrilju pluralnog jezika koji se iskazuje kroz pluralnost smislova.
Želja da dijalog dvojice prijatelja rasvetlim u ovom tekstu nije slučajna. U renesansnom duhu obojice istrajava krajnji zanos, izvorna filozofska radoznalost, erotska predanost tekstu i pisanju.